Als de Fondateur kapitein van dienst is, weet je dat er geen gewone zondagsrit op het menu staat. En jawel hoor, het werd een tocht vol prikkels, emoties en onverwachte wendingen – kortom een NWO-klassieker.
Aan de start: 10 NWO-renners én speciale gast Remco. Extra opvallend: Moteurtje terug uit vakantie! Twee maanden lang had hij zijn energie opgespaard om ons nu meteen van bij de start te trakteren op zijn gekende “stoempstijl”. Achteraan hoorde je al fluisteringen: “Ai, da wordt weer stampen vandaag…”
Om klokslag 9 uur vertrok het peloton. De kapitein wilde kilometers malen, en dus kregen we al meteen enkele mysterieuze lusjes zonder nut. Het leek wel alsof we deelnamen aan een zoektocht met verborgen checkpoints.
De wind uit het zuidwesten maakte het er niet makkelijker op. Voorin werkten Moteurtje en Locomotief zich stuk op de wind, terwijl Vosje en Cobra zich ontfermden over ET en Leeuw, netjes beschut in een tweede waaier. Teamwork zoals het hoort!
Na 15 km sloeg echter het noodlot toe. Fillu kreeg het droevige nieuws dat zijn trouwe viervoeter James was overleden. Veertien mooie jaren samen, maar afscheid nemen blijft zwaar. Het peloton hield een minuut stilte – iets wat we niet vaak meemaken op de fiets. Veel sterkte aan Fillu en familie.
Daarna trok het peloton verder, maar de wind bleef genadeloos blazen. In Nieuwpoort en Veurne werden we beloond: de Fondateur leidde ons over een prachtige nieuwe fietsbrug richting een nog mooier groen lint. NWO ontdekt altijd weer pareltjes!
Eindelijk, in Avekapelle, werd er gedraaid en kregen we wind in de rug. Plots ging het vlot boven de 30 km/u – alsof iedereen een shotje espresso had gepakt. Tot de kapitein ons verraste met een stunt: een valse platte band. ET en Locomotief stonden al te sleutelen, tot de diagnose kwam: “Bart, uw band is helemaal niet plat!” Zoveel spektakel voor niets, maar ja, wat is een NWO-rit zonder toneeltje?
En dan, net voor een bocht, een discussie met een automobilist. Nummerplaat genoteerd – de Fondateur kennende, dat dossier is nog niet gesloten.
Alsof dat nog niet genoeg was, kregen we onderweg regenbuien én een duo opstandige paarden. Eén paard leek er vandoor te gaan, terwijl de ruiter ons wanhopig toeriep dat we moesten dóórfietsen. Blijkbaar schrikt een paard meer van een stilstaand peloton dan van een stoempend NWO-treintje.
Gelukkig konden we in Slijpe en later in de Vlas het tempo terugvinden en toch nog genieten van de laatste kilometers. En zoals het hoort: afsluiten met een natje en een droogje.
Kortom: een rit met wind, regen, paarden, emoties en verrassingen – maar vooral een typische Fondateur-editie.
---
Met droefheid nemen wij afscheid van James,
de trouwe viervoeter en huisgenoot van de familie Pillu.
Veertien jaar lang was James meer dan alleen een hond –
hij was een vriend, een speelkameraad en een steun in huis.
Zijn zachte blik en onvoorwaardelijke trouw
zullen gemist worden, maar nooit vergeten.
Wij wensen de familie veel sterkte bij dit afscheid.